YAĞMURLAR GÖZYAŞI GETİRİR - MÜMİNE YEŞİLMEN

[Sonsuzhuzur]

Koca bir şehir koca bir dünya
İçinde kaybolmuş masum hayatlar.
Ve gözleri ele verir karanlığa gömülmüş
garip dünyasını o çocuğun.
Kimi zaman anne kucağı bir bavul
kimi zaman buz kesilmiş yer minderi.
Ya karanlıktan korkan o küçük gözleri
Nasıl bir kabusla boğuşur tüm geceleri.
Tüm mevsimler korkutur onu,
Yağmurlar gözyaşı getirir gibi,
rüzgarlar fırtına estirir gibi,
Nedeni neydi ki bütün bunların?
Sürgün yemiş bu körpe yüreği,
dokunsan yakar, dokunsan parçalar ellerini.
Şimdi kurulsun bütün mahkemeleri adaletin
Kurulsun ve sorulsun hesabı gurbetliğe
sürülmüş hayatın hesabını
Soğukta buz tutan,
Sıcakta yanan körpe ellerinin hesabını.
Söyle dünya utanıyor musun
bana verdiklerinden ?
Ya da benden çaldıklarından?
Oysa ben yaşamak istemiştim ,
en doğal hakkıydım olan anne kucağında.
Şimdi yaşıyorum, yer döşeğim,
taş yastığım oldu benim.
Ve size sesleniyorum ey insanlar
Bana acıyarak bakmayın istiyorum,
Ben yanan yüreğimin, ateşiyle ısınıyorum
Ne olursa olsun yaşamayı bende seviyorum.

Mümine Yeşilmen.

[halilesen]

Şiirinizi yine bentler halinde ayırmamanız iç içe geçmiş ve kargaşa oluşturmuş, şiirin bütününü düşünürsen hiçbir şeyin hatırlanmamasına sebep olmuş bu vaziyet. Bütün bentler halinde ayrılmamış şiirler böyledir demiyorum elbette. Lakin şairi bunun ayarını yapmalıdır.
Diğer husus şiiri, şiir yazmağı zorladığınız çok bariz. Bazı şeyler hemen akmaz, içte birikmesi lazım gelir. Dahası şiir sadece içtekilerin dışa nakli değildir. Hem bilirsiniz ki şiir icazdır.
Başlarda kaleminizi belli bir üslup çerçevesinde tutmağa çalışmanızı takdir ediyordum, fakat daha sonra koy vermeniz ve belki konuşurken bile kullanılmayacak bir üsluba şiirinizin kalp etmesi beni üzdü. Oysa sizin daha güzel şiirlerini okumuştum.
Bence sizin ahenk konusuna çalışmanız lazım. Lütfen şiir okuyun. Burada ben dahil herkes şiir okuyarak olgunlaşabilir veya okuyarak tekamül etti. Lakin kimi ve neyi okuduğunuz da pek mühimdir.
Diğer üyelerimizin de yorumlarını bekliyorum. Zira bazı şeyleri tek benim söylemem kendimi vasıfsız bir eleştirmen gibi hissetmeme sebep oluyor.
Bu arada gözüme batan yegane kelime "neden" oldu. Lütfen şu yazımı okuyunuz: Neden zarf, Sebep isimdir.
Yüreğinize ve kaleminize sağlık, şiiriniz daim olsun.

[Sonsuzhuzur]

Yorumunuz için teşekkür ederim Halil bey, bu aralar duygu olarak iyi olmadığım için kötü yazdığımın farkındayım, düzeltmek yerine bozmaya başladım.
O yüzden dün de yazdım ama paylaşmadan sildim üzgünüm iyi hissedince tekrar denemeye devam edeceğim, tekrar teşekkür ederim.