Cennet Kuşum - Mümine Yeşilmen

[Sonsuzhuzur]

Bir karmaşa sardı hayatımı,
Acımasız toprak kadar soğuk
Hasretlerin yükü ağırdı hesabı çetindi,
Nedenleri çoktu, sebebi bir tek bendim.
Gözyaşlarıma karışan gülüşlerim sahteydi,
Güçlü duruşum yalandı,
Bıraksalar haykırırdım tüm birikmiş
Sözlerimi dağlara, gözyaşlarımı yağmura verirdim.
Acıyor içim,açıyor her yanı hayatımın.
Yetmiyor haykırışım,
Yetişemiyorum kalbimin inleyen sesine.
Bırakın dedim bırakın, beni kendimle,
Kalayım öylece hasretimin elinde.
Elim eline değmedi madem,
Bu gariplik saracak beni biliyorum.
Evet soğuktu toprağı Cennet kuşumun,
Ruzgarı yakıyordu içimin her zerresini
Bekle demiştim bir gün olsun ne olur ,
Bir bahar olur düşerim,ayazına mevsiminin
Gül olur açarım en ihtişamlı ağacında İsra'nın.
Yeterki avuntum olsun ,bir tesellisi olsun
Bu bitmeyen hasretimin.
Lütfen bana izin verin,ağlayayım sadece ,
Sarılayım toprağına, koklayayım içimin yangınlarına
Süreyim Şifa niyetine.
Hayatımın fırtınasıydı duruldu ,
Şimdi sağnak bir yağmur başladı gökyüzümde
Sırılsıklam oldum ıslak kaldı kirpiklerim
Artık silsene Anne.

Mümine Yeşilmen