Celeste And Jesse Forever Film İncelemesi

Senaryosunu Parks and Recreation ve The Office gibi yapımlardan tanıdığımız Rashida Jones’un kaleme aldığı Celeste And Jesse Forever ya da Türkçe adıyla Vazgeçmem Senden filminin spoilersız incelemesiyle karşınızdayım.

Vazgeçmem Senden filminin konusundan kısaca bahsetmek gerekirse, lisedeyken birbirlerine âşık olan ve genç yaşta evlenen Celeste ile Jesse çifti birlikteliklerini sonlandırma kararı almalarını ancak boşanma arifesinde olmalarına rağmen arkadaşlıklarını canlı tutmaya çalışmalarını anlatır.

Sabit kadrajları ve stilize çekim açılarını, Avrupa estetiğinden güç alan sade “shaky cam” (sallanan kamera) tekniğiyle yıkan ve yalın anlatımına ortak eden Celeste And Jesse Forever, ilişkilerdeki sessiz bağlılığı ve tarafların birbiri için ifade ettiği anlamı mercek altına alıyor.

Celeste, hayattan ve hayatındaki inanlardan ne istediğini bilen güçlü ve olgun bir insan. Trend tahmincisi olarak sürdürdüğü kariyerinde, market segmentlerinin algısına göre kişileri markalaştırdığı bir şirkette çalışıyor. 6 yıllık evliliğinin ona kazandırdığı Jesse’yi derinden seviyor ama onun çocuksu ve sorumluluk almaktan kaçan karakterini de ilişkileri önündeki bir engel olarak algılamaktan da geri duramıyor. İlişkilerini bitirme kararı almalarına rağmen onunla birlikte en yakın arkadaşlarıyla çifte randevulara çıkmaktan ve  filmin durağan atmosferi içinde parlayan mizah anlarını da onunla yaşamaktan büyük bir keyif alıyor.

Öte yandan Jesse, yukarıda da bahsettiğim üzere freelance çalışan bir illüstratör. İstikrarlı bir hayat kurma olgusuyla ve kendisi arasında duran tek bağ Celeste oluyor bir noktada. Celeste’in maddi olarak desteklediği birliktelikleri Jesse’nin nahif, çocuksu ve sempatik karakteriyle duygusal olarak destekleniyor. Ama bur durum bir noktada  daha olgun bir ilişki beklentisi içerisinde olan Celeste’yi tatmin etmekten uzak kalmaya başlıyor.

Celeste and Jesse Forever’ın başlarında karakterlerimizi, ayrılık kararı almış ama birbirlerine olan sevgi ve bağlılıklarını da sergilemekten geri durmadıkları bir noktada buluyoruz. Lisedeki iki yakın arkadaş gibi birlikte çocuklaşıyor ve ilişki sınırları dışında kalan kişilerce tuhaf karşılanabilecek samimi şakalarıyla filmin güçlü ama sessiz mizah yükünü sırtlanıyorlar. Ama kurdukları bu düzen, başka insanlarla görüşmeye karar vermelerinden sonra çatırdamaya başlıyor ve bizi karakterlerin duygusal çıkmazları içinde yine birbirlerini ve ilişkilerini kabul etme ve reddetme döngüsünün yansıtıldığı ekranla baş başa bırakıyor.

Celete and Jesse Forever, ismindeki ironiyi karakterler arasındaki ilişkinin kırılganlığına ve kolayca dağılabilecek yapısına bir gönderme yapacak şekilde kullanıyor. Bu filmde; büyük tiratlar, sizi koltuğunuzdan devirecek ve kahkahalara boğacak espriler veya gözyaşlarınıza hakim olamayacağınız ağır melankolik sahneler yer almıyor. Filmi bu denli beğenmemdeki en büyük etkenlerden birisi de bu sanırım. Küçük çaplı bir hikayeyi adeta seyircilerin beğenisi kaygısından uzak bir yalınlıkla ve ustalıkla anlatıyor. Filmde süregelen bu hesaplı sadelik ise mizahi ve duygusal anların etkisini oldukça attırıyor.

Filme dair beğendiğim bir başka nokta ise klasik romantik komedi kalıbını yıkarak erkek karakteri, başrol kadın karakterin gelişiminin tetikçisi olarak konumlandırıp hikaye dışı bırakma formülü ya da kötü bir ayrılık sonrası yine başrol kadın karakterine hayatına giren “esas oğlan” görevini üstlenecek karton bir karakter kullanımı gibi demode çözümlere başvurmak yerine  derinlikli bir ilişki portresi çizmesi oldu.

Evet, yine bir ayrılık baş gösteriyor ve bu süreçte Celeste’nin dönüşümüne de tanık oluyoruz ancak bu noktada Jesse, görevini yerine getirdikten sonra sahneyi başka bir ana erkek karaktere bırakmıyor ya  da iki karakterin ilişkilerinin ve yaşadıklarının, ekran süresi tahtı paylaştırılarak eş zamanlı olarak gösterildiği bir anlatı da görmüyoruz. Bunu yerine spot ışıkları Celeste’nin üzerine çekilirken, her iki karakterin de duygusal çıkmazlarını ve birbirine olan ihtiyacını, karakterlerin bireysel hayatlarından kesitlerin araya girmesiyle takip etmeye devam ediyoruz. Bu noktada hikaye esniyor ama esas odağını hiç yitirmiyor.

Benim için filmin anlattığı en değerli meselelerden birisi ise yakın ikili ilişkilerde zamanla kurulan ve dünyadaki başka hiçbir insanı paydaşı kabul etmeyen anlar oldu. Sadece o iki kişinin anlayabileceği bir bakış, bir espri veya bir yakınlaşma; bizim gibi süreci en başından takip edecek kadar şanslı olmayan kişiler için bir anlam ifade etmezken, bizi de bu ilişkiye dahil eden anlatıyla birlikte bize de oldukça değer kazanıyor.

Celeste And Jesse Forever, oyunculuklar için de bir parantez açılmasını hak eden bir yapım. Rashida Jones ve Andy Samberg’ün muhteşem kimyası ve sergiledikleri güçlü performansları, ilişkilerinin tüm iniş ve çıkışlarını seyircilerin de onlarla birlikte deneyimlemenizi sağlıyor. Ancak Elijah Wood tarafından canlandırılan “başrolün en yakın eşcinsel arkadaşı” klişesinin  en bayat örneklerinden birini sunan karakteri, filmin en etkisiz ve unutulabilir parçası olarak eksi hanesine yazılıyor.

Son olarak, filmi çok beğenmekle birlikte herkes için uygun bulmadığımı da eklemem gerekiyor. Yukarıda da bahsettiğim üzere, beni rahatsız etmese de, Celeste And Jesse Forever’ın durgun ve söz ekonomisti senaryosu, üçüncü perdede büyük katarsis anlarına sahip gürültülü bir romantik film beklentisine sahip ana akım izleyici için fazla yavan gelebilir. Bununla birlikte Spike Jonze veya Sofia Coppola’nun derdi ve hissiyatı büyük, sözleri küçük anlatılarını seven seyirciler için, Sideways veya Lost in Translation gibi yapıtların izinden giden, onlar kadar devleşemese de anlatmak istediklerini gayet sade ve incelikli bir şekilde aktarabilen bir yapıt Celeste and Jesse Forever veya Vazgeçmem Senden. Türün sevenleri es geçmesin derim.

Daha fazlası için sitemize ve yine kültür sanat, fikir ve edebiyat ile alakalı paylaşım ve tartışmaların yapıldığı forumumuza mutlaka göz atın.