Tekrar Şiir Yazmalı Mıyım?

[halilesen]

Merhaba sevgili O Belde üyeleri,
Ben şiir kitabım çıkmadan önce şiir yazmağı bıraktım. Çünkü üzerine bu kadar çok düşününce ve bu kadar onun ehemmiyeti hakkında konuşunca mükemmeliyetçi bir şiir anlayışına sahip oldum. Dahası şiir yazmak artık bir işkenceye dönüştü. Ben de daha sonraları üzerinde pek durmadım. Çünkü nesire yönelmiştim. Nedendir bilmem zorluğu sebebiyle üzerine gitmesem de bir roman yazıyordum ve internet sitem için (önceden O Belde içindi) makaleler yazmaya başlamıştım.
Lakin burada paylaşılan şiirleri görünce ve @OzkanAksoy5 gibi bazı dostlarımızın yeni şiir kitapları çıkmağa başlayınca bir iştahlanıyorum. Bu arada kendisini tebrik ederim.
Sizce üzerine bu kadar durduğum ve onun ehemmiyetinden asla taviz vermediğim şiire geri dönmeli miyim? Nesir ile şiir çok farklı. Düşünme yapısı çok farklı.

Sevgilerle.

[OzkanAksoy5]

Merhaba Halil Bey,
Düşünceleriniz için teşekkürler, sizi tekrar şiire iştahlandırdıysam ne mutlu bana Bence şiir sadece insanın içini boşaltması ve insana gerçekten iyi gelen bir şey. Biçim kaygısından vazgeçip sadece yazmalısınız bence. Şiirden kopmamanız dileğiyle.

[halilesen]

Teşekkür ederim. Ben burada kuralcılığımla tanınırım. Bu bazılarının pek hoşuna gitmez. Şiir üzerindeki tasarruflarım sebebiyle şekle takılmamam çok zor.

[Necmettin]

"dünyaya alışan şiir yazamaz" diyor İsmet Özel. bence çok fazla biat ediyorsunuz şiirin Hz konjonktürüne. şiir size, " ben sizi rahatlatmaya değil, rahatsız etmeye geldim" dediğinde yazmamaya karşı koyamasınız..

[küntagsu]

Yaşınız yolun başı sayılır. Yazamayacağınızı düşünseniz de zamanla karşılaşacağınız durumlar sizi şiir yazmaya itecektir. Ayrıca şu andaki biçim ve sözcük hakkındaki düşünceleriniz de daha geniş bir perspektife sahip olacak, belki de serbest şiirin enginlerine açılacaksınız.

[Yolcu]

Şiirde kurallar elbet olmalı fakat bence önemli olan; biraz yazarın içinden geçenleri kelama dökebilmesi ve biraz da okuyanda güzel hisler bırakabilmesidir. Fakat ikisinden birini ilk sıraya koyacak olursam yazarın içinden geçenlere öncelik veririm. Zira bazı şeyleri yazıya döksek bile yeryüzünde onu bizden başka anlayabilecek bir kişi dahi olmayabilir. Dolayısıyla eğer içinizden yazmak geliyorsa yazmanızı tavsiye ederim. Düşündüğünüzü, hissettiğinizi aktarmaya kabilse şeklinin o kadar da olmadığı kanaatindeyim. En azından size aktarsa bile kafidir.

[halilesen]

Çok teşekkür ederim. Esasında ben şiiri başlı başına bir sanat eseri olarak görmekteyim. O ne bir mektup ne bir hatıradır, lakin tüm bunları bünyesinde barındırabilir. Dahası bir yazı türü olduğu için de kendisinde bu mahiyette bir incelik ister. Yoksa eline kalem alan herkes şairdir.

Bu arada bu başlığı açtıktan bir müddet sonra şöyle bir şiir yazmıştım. Okuyup yorumlamanızı isterim.

[Yolcu]

Ben teşekkür ederim.
Haklısınız, herkes şair olamıyor. Ben sadece şiirin öncelikle şairin bizzat kendisine, sonrasında ise okuyucusuna hitap etmesinin gerektiğini düşünüyorum. Belki de acemi şekilde yazdığım için kendimi bu şekilde motive edebiliyorum. Yine de yazmak arzusu insanın içinde mevcutsa eyleme dökmesinde bir beis yoktur diye düşünmekteyim...

Aslında foruma yeni üye olduğum için eski yeni demeden tüm başlıkları inceliyorum, bu yazınızın üstüne şiir yazdığınızı gördüm fakat yine de bu hususta kafası karışık olan herkese genel bir mesaj vermek istedim, daha ziyade bir okuyucu olarak.

Şiirinizi okumuştum, daha müsait bir vakitte dikkatle okuyup yorumumu belirtmekten keyif duyarım. Tekrar teşekkür ederim.

[Busenur]

Şiir yazmanın size getirdiklerinden -olumlu ve olumsuz iki şekilde düşününce- memnunsanız bence mutlaka devam etmelisiniz. Mesela şiir yazmanın size getirdiği mutluluk kadar yüklediği kaygıdan da mutlu musunuz? Çünkü insan sevdiği zaman derdi ve tasası ile de sever. Herkesin şiir anlayışı elbette farklıdır. Kendi adıma düşününce mükemmellik aramanız kadar rahatlık aramanızı da doğal karşılardım. Fakat asıl merak ettiğim, şiir yazmaktan koptukça kendinizde yeri kapanmaz bir boşluk hissi duymadınız mı? Bence kabiliyetiniz varken bu ipin ucunu bırakmayın.

[halilesen]

O boşluğu nesir ile kapanağa çalıştım zannedersem. Zati o da uzun sektelere uğradı ve yazmamanın, yazmak için düşünmemenin eksikliğini şimdi bakında ve hatırladıkça hissediyorum. Kendimde gördüğüm en büyük problem zamanı kontrol edemeyişim ve kendimi miskinlikle suçlamam. O sebepledir ki belki zaman mefhumuna kafayı takmışlığım da vardır.

Bahsettiğiniz rahatlık şiirle geçirdiğim son zamanlar hariç hep vardı. Galiba nesirde mükemmellik anlayışım istemeden şiire yansıdı, belki de tam tersi.

Diğer yandan şiir ve şiirle geçirdiğim vakitler hiç şüphesiz ki şahsiyetime de katkı sağladı. Bir bakış açısı geliştirmeme sebep oldu.

İnşaallah devam edeceğim.