Büyüyememek ne zor
İçimde kocaman bir çocuğu tüm gözlerden saklıyor lakin ağlarken hep o ince tiz sesleri çıkarıp tüm çabalarımı suya veriyorum. Acaba nasıl büyüyeceğim. Bir yuvaya kadın olduğum zaman mı?
Bir çocuğun ilk anne deyişiyle mi ? Yoksa göğsümü dağlayan ilk acıyla mı ?
Hep büyük adımlar ararken hiç fark etmeden bir sabah ansızın mı büyümek ?
Doğduk ve kopardık bağımızı annemizin teninden. İlk terk ediliş ardından devam ettik onun kucağında ikinci terk ediliş için.
Adımlar hem en küçük hem en büyük.
Gövdemiz genişleyince daha hırçın olduk daha aç. Kopmalar ve sürekli düşmeler.
Yara bere içindeki bedenimizi ipek kumaşlarla örtme hevesimiz başladı sonra. Hem de ne heves...
Dünya kokusunun en sarhoş bekleyişleri ile zamanı tükettik.
Ve şimdi duraksama zamanında yine aynı canavarca hızla zamanı tüketmekteyim.
Kainatın planı işlemekte. Ben düşünüp yorulurken bile bir önceki cümlemin zamanına dönemiyor ve büyüyememe eylemine devam ediyorum.
Hümeyra Koçoğlu
Forumda başlıklara cevap yazabilmek için kayıtlı ve giriş yapmış olmalısınız.
-
- Benzer Konular
Beldemize daha yakın olmak ve daha gelişmiş bir tecrübe için uygulamamızı kurun; herhangi bir uygulamadan çok daha hafif ve güvenli.
Şimdi değil
simgesine dokunun, seçenekler listesi biraz aşağı kaydırın, sonra Ana Ekrana Ekle’ye dokunarak ilerleyin.