Sonrasında - Mahir DEMİR

[Mair1980]

Ne olur anlat bana bugün olanları
Yerimi dolduran tüm duyguları
Duyamam göremem sanırsın ama
Hisseder yüreğim beni unutmanı

Sabah akşam beklerim geri gelmeni
Gelmesen bile hep düşlemeni
Sen beni bilemez sanırsın ama
Hislerim ufuktan gözetler seni

Varlığın aynasından geçti gözlerim
Yansıtamaz dünyayı güzel düşlerim
Her derdin çaresi bulunur ama
Sana uzanmaya yetmez ellerim

Zamanın değirmeninde ufalan hisler
Gittikçe azalan bomboş ümitler
Aşk cennetinde gölge bol ama
Cehennem ateşinde yanar gönüller.

Mahir DEMİR

[halilesen]

İlk bent iyi bir karşılama ile heyecanlandırdı beni ama nedense diğer mısralar hevesimi kırdı. Hem hikaye olarak tutarsızlık var (gibi) hem o üslup devam ettirilmeğe çalışılırken yavaşça dağılmış gibi geldi. Bence üzerinde çalışıldığında fevkalade bir şiir ortaya çıkar, zaten kötü demiyorum, yanlış anlamayın, sadece çıtayı çok yukarı çıkardığım için ilk bende nazaran yazıyorum. O yakaladığınız kompozisyon bence güzel. Belki ben farklı açıdan bakıyorumdur emin değilim. Kaleminize sağlık diyor, iyi forumlar diliyorum. Sessizliği bozalım.

[Mair1980]

Teşekkürler değerlendirmeniz için.
Şiir yazmak kendi adıma beklediğimden çok daha zor birşey.hergün yeni birşeyin farkına varıyorsunuz.şiirde mükemmel varmıdır bu da tartışılır aslında.neticede çoğunluğu etkileyebilen şiire toplum mükemmel gözüyle bakıyor ancak işin bilim tarafıyla ilgilenen yanlız azınlığı etkileyen şiir belki sadece kitaplarda kalıyor.
Ancak tek gerçek şu şiir yazınca insanları daha iyi gözleyebiliyor ne bileyim binaların kat sayılarına bile belki bakabiliyorsunuz artık.
Yazılan şiirde okuyucuyu utandırmamak gerektiğini öğrendim örneğin.(doğru ya da yanlış bilemiyorum tabi).
Sitede bir durgunluk var haklısınız.kendi adıma bu yazdıklarımı beğenmememden yorumlarımda da dediğiniz gibi mükemeliyetçi olmaktan kaynaklı sanırım.gerçek doğruyu bilemiyor olma ihtimali.

[halilesen]

Şiir bakışı veya her nasıl isimlendiriyorsa demek istediğinizi anlıyorum. Daha çok nesir yazmağa başladığım sıralarda görece peşi sıra hem şiir hem nesir bakışını kıyaslayabilmiştim. İkisi çok farklı. Sanki birinde ruhla, diğerinde beyinle bakılıyor gibiydi; tabii bunlar siyahla beyaz gibi hep ve hiç değil. Bazı kimseler şiirin boş zaman uğraşı olduğunu düşünür ve kendilerine cevap verilemeyecekmiş gibi de utanmadan söylerler, fakat boş zamandan izade hususi çalışma ve bolca zaman istiyor; iyi şiir yazmak çok zor, teksif ettikçe de zorlaşıyor... Fakat "okuyucuyu utandırmamak" ile kastettiğiniz şeyi anlamam biraz muğlak kaldı, tarifini yapmanız mümkün mü?

[Mair1980]

Ne düşündüğümü örneklendirmeye çalışayım;
Asya coğrafyasında doğuya doğru gittikçe bir yabancı hayranlığı vardır hani, hepimiz biliriz.bursa ya da kütahya lı birisi bir ingiliz yahut japon ile karşılaşınca bir ezilmişlik hisseder.ya da hakkaride yaşayan biri çanakkaleden biri ile karşılaşsa aynı hislere kapılır.bu aslında kendini ona karşı zayıf hissetmesinden ya da onu üstün görmesinden kaynaklı bir durum. (Şaşırtıcı biçimde batıdan doğuya gittikçe).yabancılara karşı futbol maçlarında bile hep kendini övmeye yönelik sanki ezilmişlik hissinin verdiği sözler duyarız spikerden.(yenildik ama ezilmedik gibi).
Şimdi diyeceksiniz belki konuyla ne alakası var bunun.Bana göre tamda bununla ilgili.siz şiirinizde okura bu utangaçlık bir başka deyişle ezilmişlik hissini uyandırdığınız anda onu kaybedersiniz. şiiriniz onunla dalga geçerek onu terk eden sevgilisini hatırlatmamalı.örneğin.şiir okuru ya gülümsetmeli, daha önce hiç duymadığı bir yapıda,yada hüzünlendirmeli.ama bunu ciddiyetini koruyarak ve anlaşılabilir basitlikle yapmalı.asla onu ezen utandıran hisler uyandırmamalı.(belkide bazılarımızın bu yazıyı okurken hissettikleri gibi bir hisse kapılma bahsettiğim)
Ya da şöyle;
Eşiniz ya da sevgiliniz yaptığınız hiçbir şeyi beğenmiyor ve size karşı hep bir eksiklik ortaya koyuyor.ne hissedersiniz? başkalarıyla konuşurken onları ciddiye alıyor ancak size karşı sürekli somurtkan ve ilgisiz. muhtemelen ondan uzaklaşırsınız.şiirde canlı bir varlık gibi sevgilisini yani okurunu ciddiye almalı ve bunu ona gülümserken yapmalı bence.