Yok - Busenur SEZER

[Busenur]

Bütün acıların ve sevmenin
Delice akan bir sürekliliği var
Soluyup sönümlenen dirileşmiş çirkin kavga bu kızılın altında
Anlıyorum bulutlar ve göğün sarmaş dolaş düşmanlığı
Sızlayan titreyen saf yağmurları var

Susuyorum ellerimin dokunup yandıklarına
Kaç renk dolandıysa saçlarıma hepsi kabulüm
Yıkılarak devleşiyor ruhum
Ruhum,
Ruhumun hoyrat düşlere sarınan gemileri
Ve tabi güverteyi doldurmuş günahı uyumanın

Hıçkırık sesleri içimden son baharı çaldı
Hece hece inceldi can telim su gölgesinde
Fukara sabahlara dokundu lanetli parmaklarım
Unutuyorum buğulanmış cama çizdiğim tebessümü
Korkuyorum yok gibi yaşamaktan ölümü
Ve ölü gibi yaşamaktan hayatı

Busenur SEZER

[küntagsu]

"bu kızıl" nedir, neye aittir? "sönümlenen" sözünü sökemedim. "Susuyorum ellerimin dokunup yandıklarına" dizesi empati kuramadığımdan olsa gerek gayrıtabii geldi bana. İkinci bendin son iki dizesi şiirsel ve dilsel zenginliği yakalamış. Üçüncü bentte şiir modunu daha iyi görebildim. Kaleminize sağlık.

[Busenur]

Merhabalar. Bazı zamanlar şiir matematikten çok uzaktır. Şiirin matematiği okuyucunun temel alınması, hangi cümleden hangi çıkarımın yapılabileceği, imgenin manaya yatkın ve yakın oluşundan gelir. Herhangi bir matematik kurmadan yazılmış bir şiir oldu. Bu anlaşılmazlık elbet eleştiri konusudur. Kısaca açmak isterim ki, burada bir hastalık tasavvur edin. Solumak canlılık yani nefes alabilmek sönümlenmek ise canlılığı kaybetmişliktir. Bazen kimi hastalıklar ruhumuzda böyle soluyup sönümleniyor, ara ara dirilip bazen de yokmuş gibi oluyor. Bu bakımdan 'kızıl' yaradır. Bir kesik iyileşir, daha sonra tekrar kesilip tekrar iyileşebilir ama cilt eskisi kadar güzel kalmaz, kızıllaşır.
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim.

[halilesen]

Yazıp sildiğim bir yorumumda son mısra ve geri kalanı için Muharrem Bey'le benzer bir görüşe sahiptim: son bent daha şiir gibi geldi bana da. Diğer yandan burada şiirin matematiğinden bahsedildiğini de düşünmüyorum. Belki benim çok defa bahsettiğim üzere şiirlerin insan sesindeki ayarlamalar ile gelen ahenge göre yazılmaması gerektiği misali söz konusudur. Lakin asıl mesele ahenk ve üslup dağınıklığı ile yanında bu nevilerin bütünlük sağlamaması olduğunu düşünüyorum.

@küntagsu uydurmacalara katlanmak bir yere kadar, değil mi? İlk fark ettiğim zamanlar bir şeyleri okumak işkence gibiydi; hele fakültedeki hocaların kitapları... Falan. Şimdilerde video değil vidyo demek lazım geldiğini, İngilizce kelimelerin yazıldığı gibi okunmadığını ve Türkçeye öyle geçemeyeceğini anlatmağa çalışıyorum. Nedense büyük bir direniş ve inat var.

Diğer yandan Busenur Hanım, kaleminize sağlık; münasip zamanda tekrar okuyup yazarım.

[Busenur]

Merhabalar Halil Bey. Yazdıklarımı tam olarak anlamadığınızı düşünüyorum. Çünkü burada matematiğin varlığına değil yokluğuna vurgu yaptım. Dahası manada bütünlük kuramama sebebiniz de şiirde geçen ifadeleri anlamlandıramamaktan ileri geliyor. Açıkçası ben de anlaşılması için bir çaba sergilemedim. Ruhum o an karmaşıksa şiirim de öyledir, sonlara doğru ruhum çözümlendikçe şiir de aynı şekli alıyor.
Sağlıkla kalın.

[halilesen]

Anlıyorum, demek istediğim malum gönderide herhangi bir matematiğin varlığı veya yokluğuna değinilmemesi idi. Bu tarz düşünce ile yazılanları tuhaf bulurum; zira bir ağaçtan temin edilen kütük bir odundur, lakin ancak onu işler, bir mobilyaya dönüştürürseniz bir eser meydana gelir. Şiirin de çok defa böyle olduğunu düşünüyorum. Tabiattan aldığımız ilham veya hisleri olduğu gibi anlatmak bence namümkün veya bence nesir olarak daha iyi anlatılır; lakin şiir bir sanat eseridir ve odun misali gibi estetik, sanat, ahenk ve intibak ile dikkat edilerek... Cümleler uzar. Elbette bahsettiğiniz metodu da anlıyorum. Lakin bu anlık hisler geçicidir, onları alıp işlemek lazım. Yoksa bir zaman sonra manasız gelebilir... Bilmukabele, devletle.