Kalır İzleri - Barış Kaan Kaplan

[Piyanist]

Kalır izleri üzerimde.
Atar kalbim zincirleriyle.
Nefsim tünenir yeminlerimle.
Süzüleceğim sanırım bir gün gökyüzünde.

Kimilerine imrenerek bakarım.
Geçmişimi kahrımla anarım.
Geleceğim söyle bana bugün de mi zindandayım?

Hayallerimden kaçırıldım.
Zincirlerimle hayattayım.
Parayla yazılmış kaderim.
Kadın olduğum için bu kederim.
Bir kemerle büttündür benim bedenim.

Anlat bana yaşıyorum hâlâ daha peki kimde sıra? Daha kaç kan akacak bir hiç uğruna!

Ayın ışığı mıyım sorarım?
Benim suçum neydi hâlâ ararım?
İnsanım ben kadınım diye ayrıştırmayın!
Gönlündeki vefa borcun değildi kanma!
Yakılırım geleceğin adına,
parlarım hürrüyet uğruna.

Olan oldu deme sakın bana.
Anla akarken tenimden kanlar,
Göz yaşım ancak ruhumda damlar.
İnsan doğdum kadın mı öleceğim?
Söyle bana neden Seytan olan melek benim?
Yalvarırım Tanrım artık sahte yalanlarına kanmayayım!

İnkar ediyorum gerçeklerinizi!
İnkar ediyorum törenizi!

Kabul et haklı olduğun için değil güçlü olduğun için üstün gördün kendini benden!

Doğrularınızı haddinize göre çizersiniz.
Siz ahlakı değil çıkarlarınızı seçersiniz.
O çirkin gülüşleriniz gibi küfürlerinizi kendinize ant içersiniz.
Namusuma karışır kendinizinkini unutturmaya çalışırsınız.

Ben hiç okunmamış bir kitabın son sayfasıyım.
Nice cinayetlerle dolup taşar benim vatanım.
Ah kaç zindanda yatan saklı söz var bu satırlarda?
Ölüm bekler beni bu kitli kapının ardında.

Kadınım ben.
Ne öldürülecek kadar değersiz,
Ne de sakınılacak bir hazine değilim,
İnsanım ben ne üstünde ne de altındayım.
Artık insan dertlerine yanayım.
Kadın olduğum için yakılmayayım.


Barış Kaan Kaplan