Seni Andım - Duran Efeoğlu

[duranefeoglu]

Adına aşk denilen bir gönül yangını var,
Gönlümü tutsak ettiğin sesinde.
Gönlünün gönlüme dargını var,
Duymamı bile istemediğin sesinde.

Bu gidişinin dönüşü olmayacak,
Bu kalp sensiz çok fazla atmayacak,
Belki ruhun bile duymayacak,
Adını andım sabahın ilk secdesinde.

Hep mutlu ol ne isterim ki başka?
Gönlüm layık değilmiş demek ki aşka,
Gözlerimden süzülen şu yaşlara bak da,
Gör nasıl çarpıyor kalbim sabahın ilk secdesinde.

Ben umudumu sana bağladım,
Adını andım yandım da yandım,
Gözlerini çevirdin bilsen nasıl ağladım,
Adını andım sabahın ilk secdesinde.

Hasretine kendi elinle prangalar vurdun,
Elimi kolumu bağladın, beni neden susturdun?
Madem arzun bu yönde beni senden mi soğuttun?
Her gün daha da yaklaştım sana sabahın ilk secdesinde.

Delil mi istersin kalbimde?
Sapla gitsin hançer senin elinde?
Şafağına uyandığın her günde,
Adını andım sabahın ilk secdesinde.

Kaç kez sordum gönlünden geçeni,
Söyleyemedin, vardır muhakkak bir nedeni,
Her gönlün varsa bir seveni,
Adını andım sabahın ilk secdesinde.

Gelme artık istemem diyemiyorum ki,
Üzülmeni, kırılmanı istemiyorum ki,
Gönlümü esir eden sesini unutamıyorum ki,
Seni andım sabahın ilk secdesinde.

Takdir-i İlahi yalnız Yusuf’a mı zindan düşer?
Allah dilerse yalnız Züleyha’ya mı hicran düşer?
Ne çıkar artık sevsen de sevmesen de?
Viran eylediğin gönlümün mahbesinde,
Seni andım sabahın ilk secdesinde.

Duran Efeoğlu