Yüzleşme - Mehmet Ekmekçi

[Mehmetekmekci]

Ey gözümde kendine denk olan tek insan
Sen sevgime değilsin muhtaç
Mademki ben lüzumsuz bir hayale duçarıyım
Sıyrıl bencilliğinden, dediklerime kulak aç
Ne ben hayaldeyim, ne de sen mutlak hakikat

Zaman benden bir tek senin özlemini eksiltmedi
Mecnunu çöle düşüren üç harfliye delil gözlerin
Diye başlar normalde aşk şiirleri, şairlerin
Oysa ben beni sevmemeni bile makul buluyorum
Nedendir bilinmez bu çılgın arayış!
Sır gibi kalmaktansa, bilinmek , bilinmek istiyorum...

Mehmet Ekmekçi

[küntagsu]

Bir iki tespit ve önerim olacak: 1. dize "gözümde", 3. dize "mademki", "duçarım", 5. dize "ne de", olmalı.
Kulak aç, uyak icabı kullanılmış; kulak ver, deyiminin karşılığı olarak. Cümle kuruluşları, söz dizimi ve dize kurgusunu etkili buldum. Akıl ve bilgelik ispatının duyguyu zayıf düşürdüğünü, buna bağlı şiir tadını azalttığını düşündüm bir an. Şiirlerinizi birkaç kez yeniden yeniden yazıp gözden geçirirseniz zamanla çok ilerlediğinizi göreceksiniz. Yüreğinize sağlık.

[Mehmetekmekci]

Teşekkür ederim daha dikkatli bir biçimde yazmaya özen göstereceğim.

[Atahan]

Şiirinizi beğendim fakat ufak bir eleştirim var. Şiirin genelinde düzenli bir kafiye arayışına girilmemiş ama yapılan kafiyeler de kulağa çok zorlama geliyor. Kaleminize sağlık.

[Mehmetekmekci]

teşekkür ederim

[halilesen]

Evvelki yorumlara katılıyorum. Şiir zorlama duruyor, lakin biraz kesme biçme yahut daha kibarca söylemek lazımsa birkaç rötuş ile daha derli toplu olabilir.

İkinci bendin başındaki "özlem" kelimesi gözüme takıldı. Bir zaman bir kitabın ilk sayfasında bu kelime var diye kitabı okuyamamıştım. Üç farklı zamanda denemiş, sonra bırakmıştım. Elbette daha sonra okudum ve artık o kadar da takıntılı değilim, lakin yine de ifade etmek isterim: özlemek fiiline gelmemesi lazım gelen -im ekinin gelmesiyle isme dönüşerek kullanılıyor, lakin bu kelime zaten isimken fiile dönüşmüş: öz-le-mek şeklinde. Direkt özlemek fiili kullanılsaydı bir beis yoktu. Kaldı ki zannedersem bu "hasret" yerine uydurulmuş. Dahası bana göre "özlem", telaffuzda "hasret" kelimesinin harflerinin çıkardıkları sesler kadar manayı taşımıyor. Elbette burada "özlem" kelimesine verilen manaların "hasret"e olmadığını da söyleyebilirsiniz. Malum ekin varlığını kabul edersek özlem, bir şeyin özlenmesi, özlenecek bir şeyin varlığı... falan.

Bahsi geçen dizeyi şu şekilde toparlayabilirsiniz: "Zaman benden bir senin hasretini gideremedi"

Türkçemiz o kadar zengin ki onu adamakıllı öğrenmeye gayret edersek şiirimiz de bundan nasibini alır ve o nispette zenginleşir.

Affınıza sığınarak yazım yanlışlarını düzelttim.

Bu arada sizin de diğer şiirler üzerine tahliller yaparak onları yorumlamanızı ve bu suretle forumda şiir üzerine karşılıklı etkileşimde bulunmanızı dilerim. Buranın gayesi malum olmuştur ki paylaşmak ve tartışmaktır.

Kaleminize sağlık, şiiriniz daim olsun.

[Mehmetekmekci]

Yorumunuz için çok teşekkür ederim gerçekten çok isabetli olmuş fakat benim şiir geleneğim yani bu düstur üzerindeki eyilimim keşf ve ilham üzere olduğu için şiirleri tek solukta yazıyorum düzeltme işinden anladığım söylenemez şiirde biçim kaygım hiç olmadı.Ama sizin gibi bir kalemden düzeltilmiş halini görmek beni müteşekkir eder. Bide kusura bakmayın bu aralar kpss ve gel git arasında fazlaca kalıyorum yoksa daha çok böyle bir sitede vakit geçirmek isterim o yüzden şiirleri bile bazen zor atiyorum.hakkınızı helal edin bu konuda.

[halilesen]

Estağfurullah, hak istenecek bir vaziyet yok. Nasıl ki bir ağaçtan bir mobilya veya başka bir sanat eseri oraya çıkarmak için oymak, işlemek icap ederse, iyi bir şiir için de bu vaziyette bulunmak icap etmektedir. Elbette ağaç da çok büyük bir sanat eseridir, lakin neticede ağaçtır, aynı hislerimiz gibi.

Şiirinizin tamamını düzeltmek, ayıca zamandan irte sizin kattıklarınıza hakaret oluşturabilir. O yüzden sonraya bırakalım. Elbette burası kaçmıyor -sanırım-, istediğiniz zaman foruma iştirak edebilirsiniz.