Papatya ve Tosbağa - Abdullah Harun İlhan

[aharunilhan]

Bir tosbağa, ki üstü açık, ki yalnız,
Bekler bir asfaltta,
Bir papatya ki, düşmüş mavi bir entari üstüne,
Nasıl ki düşer çocuklar gözlerinden,
Bir kış gecesi, sınıf öğretmenlerinin,
mavi bir önlük, bir beyaz yakalık üstüne.

Ki bir kuş, gönlü yorgun düşmüş,
ama ne düşüş..
Derinde, süzülmüş ve düşmüş,
ki o sadece bir kuş.

Elma düşer ya gökten,
bir tosbağanın açık, yanık bağrına,
öyle düşer çocuklar,
Öğretmen sevdasına,

Ki elma,
Deneme, yanılma

Abdullah Harun İlhan