Bakışların - Gökhan Gökkaya

[ggokkaya]

Umut beklemez!
Hoyrat koşan bir taydır,
Ardına yetişemeyeceğini bildiğin.
Bir şafağı fısıldar kalbime,
Ve bir sancıdır çeperlerimde.
Öyleyse! Sussun bakışların.

Gökhan Gökkaya

[Mair1980]

Şiirde başlarda şöyle bir düşüncem vardı. "Herkes her kelimeyi düşünmüş, bu kalabalıkta başkalarından etkilenmeden yazmak mümkün değil" İşin içine girdikçe fikrim değişti. Meğer konuşmalarımıza etki eden ve büyük oranda şekillendiren edebiyatın kendisiymiş. yazdığınız mısrayı yada cümleyi bir başkası şiir veya cümle yazarken istemsizce kullanıyorsa edebiyatta bir noktaya geldiniz demek oluyor şimdiki düşüncem. ( zaman ne getirir bilemiyorum).
Şiirininizde başka yazarların mısralarından etkilenme söz konusu.Farklı ama etkilenmiş. Dolayısıyla şekilsel özgürlük eksik. Ve çok kısa. Kısa şiirle dili etkilemek çok daha zor sanırım. Ama son iki mısradaki uyumdan etkilendim. Teşekkürler.

[ggokkaya]

Değerli yorumlarınız için teşekkür ederim.

[halilesen]

@Mair1980 Bu Divan'da hep aynı şeylerden bahsediyorlar deyip içine girdikçe çeşitliliği ve zenginliği görmek gibi zannımca. Hep aynı notalar artık beste yapılmaz gibi.

Şiirde evet, daha çok nesir gibi okunuyor. Satırlara bölmeseydiniz belki bir metnin bir parçası olarak görülebilirdi. Bazıları serbest diyerek işi çok serbeste alıyor ama şiiri şiir yapan birinin ağdalı sesle okuması değil, kelimelerin ahengi, mısraların intibakı ve muhtevanın işleyişi, üsluptur. Bunlar kuralcılık veya şiiri kalıba koymak değil, bizzat şiirin tanımı gibi bir şeydir.