Gün Ortası Acısı - Zeynep Güldiken

[zeynep1234]

Gün ortası acısı bu pek de bilinmeyen
Yalnızlar trenine binmişler gördü
Bir şiirde ağlamışlar ve hiç anlaşılmamışlar
Kalabalık kentte bir kadın başıboş dolaşan
Ve ben gördüm hepsinden bir kuple taşıyan

Faili meçhul hüzünlü gecelere sinmişse
karanlığın yegane hüznü,
Dalkavukluğun kazandığı dünyada bir gün dilemişse,
sevdiğin bile
Ve de asılsız soruların sahibi bu kente dönmüşsen
Hiç bulamamışsan ait olduğun yeri
Hep yabancıysan hem de herkese
Acın hafiflesin diye uyanıyorsan her yeni güne
Yeniden tanışıyorsan bu kahrolası şeylerle
Unutuyorsan hayatı onlar gibi yaşamayı
İçinden kopamıyorsa bu karışık aklın
Gün ortası acısında buluşmuşuz bak seninle

Zeynep Güldiken
2022