Kusursuz Hormon Çuvalı Ve Bana Uyguladığı İşkencenin En iyi Tanımı! - Yusuf Efe SORUHAN

[Soruhan]

Beni buraya hapsettin. Bura neresi? Çöl ile pek bir farkı yok. Şüphesiz bu çöl; çok büyük, çok sıcak. Beni çölün en orta noktasına canice hapsettin... Nereye gideceğimi bilmiyorum. Susuzluktan doğru düşünemiyorum. Kaç gündür bir lokma yemek yemedim. Ayaklarımda hal kalmadı. İşte beni buraya sokan sensin. Sen beni zincirleyen yegane şeysin...

Sen her insanın bir parçasısın. Sen duygularsın, hormonlarsın. Sen insanı aciz yapan en büyük şey. Sen insan ruhunu isteklerin için boğuyorsun. Pek harikadır ki yaratıcım bunu doğru buldu. Beni boğmanı... Ben varlığını istemiyorum ama gerekli olduğunu da kabul ediyorum.

Sen beni bu çöle en büyük silahın olan aşk ile hapsettin. Bu aşkı yaşamamam gerektiğini biliyordum. Buna izin vermedim. Şimdi bunun ceremesini bana çektiriyorsun. Müthiş bir ıstırap... Onu her gördüğümde daha fazla! O şimdi mutlu, buna sevindim! O başkasıyla. HAHA, ne kadar acizim.

Beni yalnızlıkla sınıyorsun. Beni aciz olmamla sınıyorsun. Aciz olmam çok zoruma gidiyor. Beni başarısız olmakla sınıyorsun. Seni gidi hormon çuvalı! Müthiş bir nizamla acımasızca çalışan bir makine. Kusursuz bir şeysin sen yahu! Kusursuz olman seni haliyle karmaşıklaştırıyor. Bu da seni anlamam için çok büyük bir engel. Seni anladığım zaman iliğini kesiyorum. Ve evet seni anlarsam bu devasa çölden ayrılmış olacağım! Seni anlayan ne bilgedir ki seni pes etmeden anlamış. Seni anlayan adam ancak çılgındır ki mutsuzluktan ölmemesi için mutlu olsun. Sen kainatın apaçık anahtarlarındansın. Sen beni hırsa sürükleyen kusursuz komut yığınısın.

Dua ediyorum. ÇOK! Umarım çıktığım bu yolun sonu hüsran değildir. Yoksa bana, bu yola keşke çıkmasaydım mı dedirteceksin? Umarım dedirtemezsin, seni gidi beş para eder hormon çuvalı...