vildan yazdı: ↑15 Eyl 2020, 21.52 Bence şiirsel düşünmelisiniz, forumda son yapılan eleştiriler gibi bu şiirinizde de konuşuyor gibilik var. Tabii yine de yüreğinize kaleminize sağlık.

Şiirsel düşünmek? Yazdığım ne bir hikaye ne de bir makale yazısına benziyor. Kalıplara sokmaya lüzum yok. Böyle yazmaya devam edeceğim. Eleştiriniz için teşekkürler.

Bu çaresizlik değil bakıldığı zaman
Bu çare senlik
Bu dalışlarımın en derini, en boğulacağımı hissettiklerim sana
O göz devirmelerin
Yer gök devirircesine...
Hepsi bana, bilirim
Kısık gözlerindeki kısık bağırışların
Manasız sözlerimin sana yaman gelişi...
Bu bütün şiirlerim daima, hiç tanımadığım sana

MERVENUR GÜNEY

En adi şeylerin bile bir çizgisi var. Mesela futbol bile çizgileri içerisinde oynanıyor. Şiir ondan daha mı ehemmiyetsizdir? Eğer futbol gibi kazanma, hırs, azim içerisindeysen evet. Ölçülerle kurallarla doğru bi yol alırsın. Ama şiirde bir yarış, bir galibiyet yoktur. Duygularını döktüysen kendi kalbine galipsindir. Bu kadar. Şiir bambaşka bir meziyet. Yaşamak gibi. Kurallarıyla yaşarsan zevk alamazsın. Tabi bu zannımca böyle. Özgürlüğe fazla düşkünlüğümden sanırım. Şiirlerim de kendi kimliğim olduğu için onların da daima özgür olmasını ister...

Katıldım

Kural dediğimiz kavramı zaten kendimiz koyarsak özgürüz . Bunun aksi bir şey savunmamıştım zaten

En adi şeylerin bile bir çizgisi var. Mesela futbol bile çizgileri içerisinde oynanıyor. Şiir ondan daha mı ehemmiyetsizdir? Eğer futbol gibi kazanma, hırs, azim içerisindeysen evet. Ölçülerle kurallarla doğru bi yol alırsın. Ama şiirde bir yarış, bir galibiyet yoktur. Duygularını döktüysen kendi kalbine galipsindir. Bu kadar. Şiir bambaşka bir meziyet. Yaşamak gibi. Kurallarıyla yaşarsan zevk alamazsın. Tabi bu zannımca böyle. Özgürlüğe fazla düşkünlüğümden sanırım. Şiirlerim de kendi kimliğim olduğu için onların da daima özgür olmasını ister...

Fakat siz şiirin büyük bir içtima, tarih ve terbiye mahsulü olduğunu ve şuuru nesiller arası taşıdığını hesaba katmıyorsunuz. Eğer şiir efkarlı anlarda yazılan bir yazı ise, Yunus Emre'ler, Fuzuli'ler, Namık Kemal'ler ve Cahit Sıtkı, Necip Fazıl vs vs bunlar olmazdı. Alelade bir kalem olurdu. Efkarlı anlarda yazılan bir yazı olduğunu savunmadım. Tam aksine mutluyken de şiirler yazılır. Hatta hiç bir duygu, his içerisinde olmadan da . İlhamsızlıkta bir ilhamdır. Nesilden nesile aktarılan o kadar saçma şarkılarımız, tv programlarımız var ki. Emi...

Nursena yazdı: ↑05 Eyl 2020, 17.25 Bir şeyleri yazarak anlatmak herkesi şair yapmaz elbette. Ki bence her isteyen ve hatta tabiri caizse "her eline kalem alan" yazıversin cümlelerini. Belki bir şair sıfatıyla değil de gerçekten yazmak istediği için yazıyor. Bilemeyiz. Kısaca duyguları anlatmak için bir vezine ihtiyaç yoktur.

Anlatmak istediğim tamamiyle buydu. Her yazan şair değildir ama yazılan tek bir kelime bile insanın kendi şiiri olabilir.

Bence bırakalım da herkes şair oluvermek için eline kalem alsın. Herkes kalem tutsun, özensin, ama yeter ki tutsun. Kelimelere, cümlelere, dizelere terbiye vermeye gerek var mı sizce? Hepsi istediği yönde istediği gibi aksın. Tabii ki de nizamlı şeyler daha çok göze gelebilir bu görecelidir. Fakat insan hiç olmadı şiirimi dağıtayım, onda özgür olayım istiyor .

İnsan; kısıtlamaları olmadan, duygularını rahatça, bir ölçüye odaklanmadan yazmalı.Tek düşündüğü, hislerini tamamiyle şiire dökmek olmalı. Ölçüler, insanın zihnini daraltır. Anlatmak istediklerini anlatamaz çekinir. Hayatımızda zaten yeteri kadar ölçü ve kısıtlama varken, ben şiirlerde özgür yaşama taraftarıyım. Şiir yazarken var olan kimliğinizi bırakıp içinizdeki yaramaz çocukla yazarsanız zaten hiç bir ölçüyü göz önüne almazsınız. Göreceli bir kavramdır fakat ben serbest nazımcıyım

Şiirime yapılan olumlu yahut olumsuz her yorum benim için kıymetlidir. Elinize sağlık:)

Şimdi gelsen buyur diyemem. Dilim varmaz gözüm aramaz seni Başımın üstünde yerin var dedim; İyi hoş da, Sen orayı belde belledin, Epey yerleştin. Ne bi kira ödedin ne firar ettin . Al işte virane oldu Beğendin mi ? Elimi verdim diye Delmeli miydin kalbimi? Senin gözlerine dalarken kuruttum ben bu dirsekleri Gözlerimi de ku.... Sen onları boşver . Değer miydi? Dalmıştım işte Ben daldım, sen bi' toprak bitkisi. Bu kadar imkansız olsa bile Bekledim, ekledim her şiirime birer cümle Dilime yamaladım adını kördüğüm ile Ama biri gelir çözer merak etme...