hiç babanız gözünün önünde öldü mü
ben altı yaşında iken aslında göçmüştü koca çınar
anlayamamışım dünyayı mahallemiz kadar sanardım
aslında babamı tekerli sandalye ile dolaştırırken
keşffetim yeni yerler sokaklar caddeler
yeni haritam tekerleklerin izi olmuştu
nasıl da zordur delikanlı adama
babasının sırtına bir kese darbesi vurmak
babaya el kalkar mı hiç
kalktı bir kere vurulacak o kese
ne ettim ne buldum ki şu dünya da
ah diyorum ah azıcıcık adam ola bileydim
annem söylemişti ölür yakında diye
döndüm arkamı ölmicek hissediyorum demiştim ...

Ne büyük adam ama
İki eliyle yanaklarımı sıksa
Kopacak etim eksilecek biraz
Çıkmıştı yine sokaklara voltasına

Bir gün bir kız eteğini sallayaraktan
Göründü mahallenin başında
Kavak ağaçları dile geldi salınmaktan
Çayırlığın en gonca gülüydü
En mağsum en yalansız

Görmüştü onu eydi başını usul usul
Kabarttı göğüsünü şöyle bir salladı tesbihini
Yürüdü hiç durmadan yürüdü
Eşi dostu düşmanı bir kenara fırlattı
Kundurası ne vakit deyse yere
İn cin uykuya dalı verirdi hemen
Ne büyük adam ama

Ölümden dahi korkmazdı
Tek korkusu ...

yağmur başladımıydı koşardı
bakkaldan ekmek almaya giden çocuklar gibi
evrenin neresinden buluyorsa
tutar o şıngırtı sesini bir şiire tamamlardı
yüzünün gülmediği büyükleri onun hep merak ederdi
evladım sen nasıl hayatta kalırsın
hiç de anmazsın allahın adını
ama şansız sayılmazdı
önceden denize bakan penceresi
şimdilerde bir kiraz ağacına bakar
öyle salkım salkım kırmızı kirazlar yoktu elbet
artık ne olmuşsa kurumuş o ağaç
fakat dilinde tekbiri olmuştu
uyuduğu vakitlerden birinde
uyanamamak o hep arzuladığı ölüm
düşünmeden edemiyor insan
ölüme ...

evet çürüdük kardeşim
üç kuruş menfaat için doğruya göz kapatanlar
gözleri oluk oluk kan çanağı iktidarlardan
ona dokunmayan yılanı bin yıl yaşatanlar
sen de sustuğun için çürüdük kardeşim

ateş senin ocağına düşmedikçe
bir vakit ardına gölgen gibi biri düşmedikçe
kızlarımız kalp atışlarını yalnız sokağa dinlettikçe
sen de susmadın mı kardeşim

kusura bak canım kardeşim
görebileceksen kadınlarımızın alın yazısında ki bu kara mürekkep nereden
görebilceksen ki eğer nereden kurtlandı bu çınar gibi ulu memleket
çürümüş kavuğuna hergün yeni bir ...

Sana tutup İstanbul’u getirsem
Hiç bilmediğin bir şarkıyı mırıldansam
Üsküdar da kız kulesine karşı bir bankta
Oradan elini uzatsa boğazın serin suları
Kış da iyiden iyiye bastırdı hani
Artık güzellikler de düşmüyor aklımıza değil mi
Ama güzellikleri de var kışın hani yok değil
İçtiğimiz bir çayın üzerinden süzülen buharı
Yahut yaktığın bir sigaranın caddeleri boğan dumanı
Daha bir romantizim katıyor köhne hayatıma
Hani o hep edebiyatına baktığım dünya
Her iyi güzel işin ardında karıştırdığım hüzün
Bundandır ellerim pek yara
Ama sana ...

Ve hayat ile aramız pek açık
Yeni yeni anlıyorum aile ne demek
Dost ile düşmanın arasında ki fark
Gerçek ile bir düşün farkını
Gittikçe koparak anlıyorum

Ve insan herşeyin değerini
Ya yoksun kalınca
Ya da yoksun kalanı görünce anlarmış

Elime tutuşturulan ilaçlar
Boyunma geçirilen hastalığın ipi
Ne acı insanın başındayken aklı
Sanki yokmuşcasına Muamele görmesi
Herkes bir farklı iyi oldu şimdilerde
Meğer insanı insan bu derde düşünce anlarmış

Ellerim titriyor uykularım sersem
Bunlarda bana asıl rüyanın mirası olsun
Ve dilerim ...

Bir şairim ben denizin kıyısında
Hiç durmayan dalgaların çıngıraklarıyla
Süslü kelimeler tutan elleriyle
Dingin uğultulu denizin kıyısında

Ortasındayım hınça hınç taşan deryanın
Martılar kuşlar daha bir gür bağırıyor
Kumlar sıcak aşka daha bi hevesli
Bir şairim ben bir denizin kıyısında

Bağırıyor bana gökyüzü
Onu bana şikayet ediyor
Neden çaldı maviliğimi benden
Bir şairim ben daha kimse suratıma bakmıyor

Kim derdi şu derdim denizi taşıracak
İnsanlar çocuklar göğüsümde koşturacak
Sâde tek bir gün ismim hatırlanacak
Bir şairim ben ...

Kimdir o
Benim ormanımda böyle gezinemezsin
Basıpta kırdığın her daldan bir cinnet doğar
Kimdir o
Kutup yaldızının mağduru
Bir serçenin göz yaşı
Kelebeğin büyük işi tam yirmidört saatlik
Kuzey çizgisinde asil zâde torun
Kimdir o
Gölgemin üstüne gölge düşüren
Gidemediğim sokakların kesik başı
Beni kolluyor bu gece
Parmak uçlarımda bir cin dolanıyor
Ulu orta haykırıyor
Benim adımı sayıklıyor
Aynada ki bile bana soruyor
Kimdir o

Burak Doğan

evet bende fark ettim bir düzenleme getirdim teşekürler yorumunuz iin

Değerli yorumlarınız için teşşekürler. Ben şiirlerimin üzerinde oynamayı sevmiyorum ilk yazılışı ne ise öyle kalmalı fikrimce öbür türlü üstünde oynamalar yapılrsa duygunun öleceğini düşünüyorum ama bu şiirim de değişikliklere gideceğim görüşleriniz için tekrardan teşşekürler

içinden atamıyorsun
biraz korkuyor
biraz kederleniyor
birazda kaçıyorsun
ama beni sevmiyorsun
biliyorum

vicdanı oluyorum bir katilin
bağrı yanan bir annenin türküsü
ağlayan bir çocuk gibi
ısrarcı ve çekilmez
beni sevmiyorsun
biliyorum

sersemde gök kubeyi ayaklarına
hala beni ağlarken görmeyi arzuluyorsun
üstümde ki kara bulutlara aldanıyorsun
bile bile ateşe atlıyorsun
ne varsa yansın istiyorsun
beni sevmeyeceksin
bunu sende biliyorsun

Burak Doğan

aşkta kim çıkar ararmış
sen benim
rezilce korkulan
karanlık sokaklarıma
ışığı getirdin

senin adım attığın yerde
yanı verirdi sokak lambaları
birbiri ardına yanar sönerdi
bu yüzden yoruldun belki de

getirmek istiyorsan tümüyle ışığı
sürekli fakat akıl almaz bir sürat ile
gezinmelisin sokaklarımda

kaldırımlarım buz keser yaslayamazsın kafanı
bir nefeslik uyku bile haram burada
aya dikip de kafanı neyi gözlersin
o bizleri çoktan terk etti
varsın gitsin
yürürken sen bir şarkı mırıldan
ki dağılır belki ne varsa karanlığın ardında ...

Dur durak bilmeden gidersin
Bir göz sulanması gibi ikilem
Ağlamanın şimdimidir sırası
Yoksa gene bir vakit daha geçe mi bırakmalı
Bir gün ağlayacağım
Kurtulacağım zincirlerimden
O gün işte gülüm en çok ben ağlayacağım
Sessiz dingin bir dere kenarının kıyısında
Bir Ceylan ve yavrusu
Koca çınar ve dallarında cıvıl cıvıl kuşlar
Her renkten her cinsten fakat elbette ki sen en çok hangisini seviyorsan boyunca çiçekler
Ve Sarıca ince dokunuşları tanrının gökyüzüne
Saçlarından ilham almış olacak
Çünkü ben senin saçlarının haricinde
Nerde ...

Şimdi yüzüm çekinir senden
Açmadan ellerimi
Yalvarmadan Allah’a
Her cümlemin her serzenişimin başında senin adın geçer
Günahıma sende bir o kadar ortaksın
Sevilmemişlerin en çirkiniyim
Ötelenmiş öksüzlerin an acıklı hikayesi
Benim alın yazımda kazılı
En büyük buhranlar benim ülkemde
Sırf sen sevmiyorsun diye beni
Bak kanatıyorsun gülleri
Kan kesiliyor her biri
Tutamazsın da elinden onların
Bir lanet ki bu sende kanarsın
Madem ki bembeyaz görüyorsun sayfanı
Uzak ol etme kanatma yapraklarımı
Niyedir kimedir bu öfken bilmiyorum ...

Bilmem bu rüzgar nereden estti de dağıttı saçlarımı
En güzel yıllarımı seninle aldattım
Boğazımın rızkından kısıpta
Vardım yamacına
en neşeli bahçelerin yağmurlarını çaldım
Sen birdaha ağlayamasın diye
Güneşin gününü söndürdüm
Saçlarından harici sarılık bilinmesin diye
3 günlük dünyadaki bir çok ömüre
Varsın filizlenmesin koca kainatta
Yeni bir ağaç
Varsın doğmasın birdaha dağların ardından güneş
Varsın sığmasın içim içime
Kıtlıkta gözlerin var yem yeşil ovalar
Dağlara ser saçlarını ısınsın içim
Sığdır içimi avuçlarının içine ...

Yeni bir ev olsun alamadım anneme
şimdi bir mezar yeri satın alıyorum
bunu gözleri ebediyen kapanırken yapıyorum
yahu annem buna ev der mi
yağmur yağsa çatısı akıtır bunun
birde sarar ki haşereler her tarafı
öyle eski evinde ki gibi camları da silemez
doğrulup da uzandığı yerden
silse silse mezar taşı dikili tam da baş ucunda
üstünde ruhuna Fatiha yazan
birde koymuşlar ki bir doğum birde ölüm tarihi
annem görse şimdi ev mi der buna
oysa o ne güzel ev düşlerdi
fayansları cilalı beyaz mermerden
mutfak tezgahı birde şöylemesine güzel
dolabında ...

Değerli görüşleriniz için teşşekürler

Islanarak yürümeli şu dolu bulutların aşağısında
Şıngırtılar eşliğinde o her zamanki yolunu takip etmeliyiz
Islanarak öylece Islanarak gezinmeliyiz
Laf üstüne laf konuşurken bir anda susmalıyız
Bıraksalar beni şimdi olduğum yerde ağlayacağım
Ürkek bir ses tonu ile sesleneceğim sana
Şaibeli sevdalara inat ilk kez öpeceğim seni
Rastlantı mı dersin ilk öpücüğümüzün düşlerde olmasına
Ağlamak şimdi öylece kala kaldığım yerde hemen şimdi
Koşar adımlarla karanlık bir sokağa giriyorum
Öylece yolumu önümü bilmeden
Sessizce yaşanmalı bazı ...

Hiç yaşanmamış ve yaşanamayacak Yitim düşlerim var sana dair
Her biri de aklımın meşgul olabileceği en güzel düşüncelerdir
Şu beş karış suratıma bir an da olsa Vatan gülüşü iliştire bilen
Sen benden uzaklarda bir ağaçtan bir içlik nefese medet umarken
Ben okyanuslarda kaç gece ne içler çektim Bir ben bilirim
Gel artık yanıma bitsin bu hasret
Ben zannetmiyorum ki temiz bir hava almak Zor olsun
Seni seve bilmek kadar
Vazgeçmek için bunca sebep varken hem de

Burak Doğan