"Genel okuyucunun benim gibi düşündüğünü iddia etmiyorum"
-Şiirinizde giriş mükemmele yakın ancak okudukça Dostoyevski'nin bazı uzun paragraflarında olduğu gibi yordu beni. Konudan kopardı ve birkaç kez denememe rağmen sonunu getiremedim.Bana göre şiir okurken yormamalı ve okuduça bir sonraki mısraya geçmeye isteklendirmeli okuyucuyu.
Emeğinize sağlık teşekkürler.

Şiir yazmak bir meslek değildir bana göre. Her insanın şiir yazmaya hakkı vardır. Her insan şiir yazmalıdır.iyi yazmayı-kötü yazmayı bir tarafa bırakalım. Şiir yazmak spor yapmak kadar gereklidir.kimi iyi yazar kimi kötü. Ama duyguları çalıştırır, düşündürür.gerçekten yazmaya uğraşan duygularla uğraşan kişi kötü olamaz.

Şair kelimesini insan ile değiştirsek ve revize etsek. "İnsan dediğin en derine dalan varlıktır" Gibi tüm şair kelimelerini insan olarak değiştirsek nasıl olur.

Benzerini okumadım ama tanıdık birşeyler var gibi hissettirdi.
Beğendim mi?
-evet beğendim
Yeniden okudum.
Sonra bir daha okudum.
Tekrar okumak istedim mi?
-Evet.
Ama tanıdık birşeyler var.
İlla olumsuzu arayacaksam şöyle diyebilirim;
-ben sıradan bir okuyucuyum. Bana ne şairden.
Yani konu kapsayıcı değil derim. Ama güzel. Teşekkürler.

Şiirde aradığım, beni onu tekrar okumaya iten sıradan kelimelerin oluşturduğu büyülü ahenk oldu şimdiye kadar.Burada yazılan her şiirin muhteşem olması beklenemez, olsaydı muhteşem şiirin bir anlamı kalmazdı zaten. Edebiyata biraz olsun yaklaşmak onu anlamaya çalışmak eğitimi bence fazlasıyla yeter.
Şiirinize gelince;
Gerçeği söylemek gerekirse tam olarak ne nesir ne de şiir olmuş. Okurken her cümlede yeni bir düşünce ifade edilmiş gibi yazıldığı hissediliyor. İlk dört mısrada bağlantı varken sonrakinde duygu ortamı değişmiş gibi sıfırdan ...

Dert ortağım yanlızlığım hoşgeldin
Suskunluğa dayanamaz kalkar gibisin
Gecemin efkarına ortak olmadan
Sende hüzne dalıp bakar gibisin

Karanlık odalarda duyduğum sesin
Boş duvarların sahibi sensin.
Anlatmak istedikçe tutulan dilin.
Aşkına ağlayacak kadar dertlisin.

Sena  bahsettiğim gizli şeylerin
Sırdaşı yok gibi tüm sözlerimin
Gerçek olsun istediğim tüm ümitlerin
Sahibi sadece sahte düşlerim

Mahir Demir

Şiirde başlarda şöyle bir düşüncem vardı. "Herkes her kelimeyi düşünmüş, bu kalabalıkta başkalarından etkilenmeden yazmak mümkün değil" İşin içine girdikçe fikrim değişti. Meğer konuşmalarımıza etki eden ve büyük oranda şekillendiren edebiyatın kendisiymiş. yazdığınız mısrayı yada cümleyi bir başkası şiir veya cümle yazarken istemsizce kullanıyorsa edebiyatta bir noktaya geldiniz demek oluyor şimdiki düşüncem. ( zaman ne getirir bilemiyorum).
Şiirininizde başka yazarların mısralarından etkilenme söz konusu.Farklı ama etkilenmiş. Dolayısıyla ...

Genel anlamda tartışmak güzel gibi geliyor aslında, bu başlıkta da bunu devam ettirmek istedim.Ancak şiirin başlığı altında sadece şiirle ilgili tartışmalar yapmak daha uygun olacak sanırım.
Şiirle ilgili olarak;
Bazı mısralarda alışılmışın dışına çıkmaya yaklaşmakla beraber okuyucu ilgisini tam olarak toplayamadığmı hissettim.
Son mısra kendi içinde uyumsuz gibi okuyunca rahatsızlık yaratıyor sanki.
Şiirde olması gereken basit cümlelerde etkileyip hafızada yer etme ve tekrar okunma isteği yok gibi.

Çünkü 30-35 yıl öncesine kadar sanat değersiz-kıymetli bir uğraştı.Tıpkı istanbul meyhane-gazino kültürü gibi.Ancak son dediğim zaman diliminde sanat benzerisi bir çok davranış türü ortaya çıktı.90 lara kadar yapılan türk filmi konuları çok şeyi anlatıyor.Bunun temel sebebi iletişimin artması ve kitle ilgisinin kıymet doğurması.

Güzel yorumunuz için teşekkür ederim.Genellikle yazmaya uğraş verirken en büyük sorun duygusal konsantrasyon bozukluğu oluyor bende.o sebeple yazdıklarım biraz yapay kalıyor gibi hissediyorum,bu sebeple serbest şiir bile deneyemiyorum.bulunduğumuz teknoloji düzeninde sanırım yazılmaya uğraşılması en zor şiir türü.siz ne düşünüyorsunuz ?

Aslında alıp veremediğim kopya içerik tanımıyla ilgiliydi. Kural kullanıcı sayısını sınırlıyor,Bu buradan tam olarak ne beklediğinizle ilişkili.
Geri dönüş ve verilen emekle ilişkili olarak;bence kullanıcılar yazdıklarıyla ilgili beklentilerini biraz düşürmeli.Burası mükemmel şiirin adresi değil, amatör bir platform sadece -bana göre- ve hep öyle de kalmalı.Herkes muhteşem şiirler oluşturabilseydi Ahmet Haşim'lerin ne önemi kalırdı.
Şiir yazmaya uğraşmayı düşünürken şunu da farkettim bugün,konuşurken ve düşünürken okuduğumuz veya dinlediğimiz ...

Burada ve sitenin genelinde kullanılan kopya içerik tanımıyla ilgili olarak;
Öncelikle bir içeriğin ilk defa Obelde platformunda yayınlanması isteğini saygıyla karşılıyorum.Platformun kendi koyduğu bir kural, bozulmayı önleyen beyefendi bir düşünce tarzı.
Ancak kopya içerik tabiri yanlış bir kullanım şekli bence.Başkasına ait birşeyi kopyalayıp kullanmaya kopya içerik denir.Kendinize ait bir metni istediğiniz kadar paylaşabilirsiniz.Bu onun özgünlüğünü kaybetmesine neden olmaz.Sadece çok okunmasına neden olur.Sonuç olarak burada yayınlanan bir ...

Gönül ümitlerin tükendiğinde
Gözlerin yağmura direndiğinde
Kalbinin  sahibi de terkettiğinde
Usul usul gelirsin dost meclisine

Güneş kavuşurken sevgili gecesine
Aklında bir düşünce döner delice
Anlatırsın kendini hiç konuşmadan
Usul usul sessizce dert mabedine

Yüreğindeki buzlar birer birer çözülür
Aşk acıyla tanışır.sessizliğe bürünür
Gönül saatlerin ayrılığı çalarken
Yanlızlık doldurulur boşalan kadehine

Mahir DEMİR

Şiir yazılırken okuyucuyu etkileme çabası mı acaba yazdıklarımı başarısız kılan diye düşünüyorum bazen.Defalarca okuyup, değiştirip sonunda kendi yazdığımı oldukça kötü buluyorum.Belkide ilk yazdığım en güzeli.Bu nedenle farklı değerlendirmeler önemli ve ilk yazılanı çok değiştirmemek lazım.Neticede duyguları yüklediğiniz kelimeler ilk olan diğerleri yama.Aslında paylaşımda genel olarak sessizliğin nedeni de bu, yani yazılanı beğenmemek galiba.Hep daha mükemmel için uğraşırken güzelin farkına varamıyor yazar.Başka şiirleri yorumlama konusu da ...

Teşekkürler
Aslında şiirde okuyucuya yaşatmak istediğim hikaye iki karşıtın karşılıklı düşünceleriydi.Mısraları kişileri duygulandıracak kalitede yazmak elbette öncelikle yetenek işi.
Ancak çok güzel bir dile sahip olduğumuz halde günlük yaşantımızdaki sürekli yarış hali duygularımızı öldürüyor.Yaşayamadığımız hayatımız onları kelimelere dökmemize engel oluyor sanki.
Özellikle insanların daha az isteklerinin olduğu geçmiş yıllarda daha kaliteli şiirlerle karşılaşmamız bu yüzden.

Şiirdeki kelimeleri biraraya getirmek aslında ağaç ev yapmak gibi birşey.Odundan sanatla bir şahaser çıkartılabiliyor.Burada odun kelimeler, şiir ev ise her parçayı uygun boyutlarda kesip yerleştirmeli.
Şiirde ölçek varsa hece sayıları uygun olmalı,değilse kelimeler öyle uyumlu olmalı ki kulak bunu anlamamalı.
Örneğin bir önceki mısradan sonra sarhoş ışıkları derken bir kelime yada 2 hece fazla duruyor.bu da kulağı rahatsız ediyor.yoksa her kelime kendi başına zaten güzel.
Teşekkürler

Aslında söylemek istediğim şey şair değil, şiirin kendisi.Birşeyler düşününebilen,insanı seven,duygulanabilen ve bunu ifade etmek için gayret sarfeden her insan kıymetlidir benim gözümde.Ancak okunduğu zaman bir daha okunmak istenen ve çoğunlukta aynı hissi uyandırabilen şiirler benim veya herhangi bir insanın fikri önemli olmaksızın değer kazanıyor.Evet altın az bulunuyor ama çoğunluk için önemli olduğu için değerli.yani burada altın şair değil yazdığı şiir oluyor tam olarak.Yani çoğunluk onu değerli buluyor.
Başka bir konu ise şiirlerimizi ...

Ülkemizde sayının bu kadar artmasının nedeni vicdan değilmidir zaten.ben zararsız kendi halinde hayvanlara lokal vakalar dışında dokunulacağını söylense bile düşünmüyorum.

Zarar veren köpekte bellidir zarar vermeyende.Kendi halinde yaşayan canlıya insanların dokunacağını sanmam.sürüleşen şehir yaşamında insanlara saldıran ve hastalık yayma potansiyeli olan canlılar hedefte olacaktır.

Burada söylemek istediğimiz bozukluk aslında psikolojik bozukluk düzeyinde değil.Neticede her trafik kazası yapan kişi kötüdür,psikolojisi bozuktur,cahildir,iyi eğitim almamıştır kelimeleri yanlış olan.bir insan araca bindiği anda araçla bütünleşip bambaşka bir varlığa dönüşüyor.önemli olan trafik düzeninde bazı hareketleri toplumda ayıp davranış kategorisine sokabilmek gibi bir çözüm bulabilmek sanırım.

Bir aile düşünün birden fazla çocuğu var.sizce her çocuk birbirine benzer mi araç kullanır.oysa aynı evde büyüdüler ve benzer eğitimi aldılar.
Yaratılıştan gelen vicdan onları farklı kıldı.onlara dilediğiniz kadar ve yerde eğitim verin değişmezler.onlar için yapılabilecek tek şey kurallar ve denetimle sınırlandırma.
Eğitim ayrı şey cezalandırma ayrı şey.kurallar koyarak onları cezayla korkutuyorsunuz ama yolun heryerinde ve aracın içinde bulunamıyorsunuz. birde bunlardan farklı olarak bilinç altında koşullandırma var.peki gerçekten insan ...

İkimize yeter mi? yalnız ben sevsem.
Yıllarca beklediğin sevgili olabilsem.
Akşam olunca aynı rüyada,
Elini tutarak ben geldim diyebilsem.

Aşk bu, öyle kolay uzanmaz sana
Bakma ,istemem yüzüme, imkan yok buna
Beklediğim sen değilsin gönül soframa.
Seninki sadece umutsuz rüya.

Sana dair sözlerimin vardığı yolda
Sevda oyunları bilet durağında.
Sabırla beklediğim sıradan sonra
Aşka yorumlanmalı gördüğüm rüya.

Uzak hatıralarım senden habersiz
Adın hafızamda belli belirsiz
Ettiğim duaların sözleri sensiz
Anlamsız bir rüya birlikteliğimiz ...

<r>Benim gözlemlediğim ise trafik düzeninin modern eğitimden öte bugüne kadar sadece zenginlikle normale döndüğü.<br/>
Buna örnek olarak bizim düşlerimizdeki modern eğitimin ( özgürlük odaklı,insana saygı duymayı hedefleyen) eğitimin yanından bile geçemeyen zengin arap ülkelerinde durum bizden çok daha iyi.ancak hindistan pakistan rusya gibi gelir dağılımının eşit olmadığı fakir ülkelerde durum bize benzer.<br/>
Bu örneklerden hareketle acaba eğitim trafik sorunu için sadece bir bahane mi oluyor.Avrupa ekonomisinde olabilecek muhtemel ...

İnsanların trafikte normalden farklı hareket etmesi eğitimindeki eksiklikten kaynaklanıyor olamaz.hiç okula gitmemiş birisi araç kullanırken kurallara uymayacak diyemezsiniz ki.bunu söyleyemeyeceğinize göre şunu söylüyorsunuz;
"Eğitim sistemimiz bizim toplumumuzun kurallara uymayan bir toplum olmasına neden oldu"
Gerçekten böyle mi yoksa başka sebeplerde bulabilirmiyiz.?
Bana göre hala suçu eğitimde aramak içimizdeki gizli kast sisteminin suçu,bu yüzden köylü olmaktan utandırıldık.

Dünyanın ortak sorunu aslında, ama ülkemizde biraz daha büyük bir sorun.sizce trafik kazalarının sebepleri neler ve nasıl önlenebilir.Eğitim seviyesinin düşüklüğü diye başlarsanız cevabım tüm insanların aynı düzeyde olacağıdır.Gizli kast sistemine ait bir etlilenme ifadesi olduğunu düşünüyorum bu tür yorumların.